Ik ben heel blij met deze community en ik heb zoveel geleerd van zoveel vragen en antwoorden hier. De eerdere reacties raken veel geweldige antwoorden en ik ben het met ze allemaal eens. Maar voor mij zijn de belangrijkste dingen die ik van SSD ter harte heb genomen, twee concepten die ten grondslag liggen aan het hele bord en die voortdurend worden versterkt.
“Er zijn naïeve vragen, vervelende vragen , slecht geformuleerde vragen, vragen die worden gesteld na onvoldoende zelfkritiek. Maar elke vraag is een schreeuw om de wereld te begrijpen. Er bestaat niet zoiets als een domme vraag. " - Carl Sagan
Ik ben vooral onder de indruk van deze gemeenschap en hoe het forum een dergelijk scala aan ideeën dekt met zo weinig oordeel of spot. Van basisbeginselen tot geavanceerde concepten, technische, fix-it-vragen tot esoterische, filosofische ideeën, praktisch alles dat wordt gepost, krijgt op de een of andere manier een antwoord. Off-topic ideeën krijgen links naar andere forums waar de vraag beter beantwoord kan worden. Herhaalde vragen worden doorverwezen naar links waar de vraag mogelijk eerder is beantwoord. Naar mijn mening stelt dit vertrouwen in ondersteuning studenten met frisse perspectieven in staat om vrijelijk om te gaan met zeer ervaren professionals die de nodige stappen kennen om te volgen en te vermijden om te slagen in deze branche, en we hebben allemaal baat bij de observatie van deze interacties.
"Als mijn handen volledig bezig zijn iets vast te houden, kan ik niet geven of ontvangen." - Dorothy Solle
Ik heb velen ontmoet die de geheimen van hun vak tegen hun borst houden. Ik geloof dat ze denken dat hun kennis van hoe ze doen wat ze doen, toe te schrijven is aan hun "succes". Ik onderschreef dat idee altijd, omdat ik dacht dat het een noodzakelijke manier was om te overleven. Dat het hebben van meer kennis dan een ander je een "concurrentievoordeel" geeft. Misschien is het volwassenheid, een groter vertrouwen in mijn capaciteiten, of gewoon de interacties hier op SSD zien, maar de afgelopen jaren heb ik mijn idee verschoven naar ik denk dat filosofie volslagen onzin is.
Net zoals waar Fred en Mark naar verwijzen in hun antwoord, ik vind het heerlijk om over mijn vak te praten omdat het me gewoon beter maakt in wat ik doe. Het delen van wat ik weet en het uitspreken van ideeën met anderen kan mijn eigen slecht gefundeerde, vooropgezette ideeën uitwissen, onlogische denkprocessen gladstrijken of niet-geteste perspectieven bevestigen. Als ik tijdens het gesprek hetzelfde voor iemand anders kan doen, maakt dat gewoon mijn dag goed. Ik ben me gaan realiseren dat het niet is om iemand te leren bewerken of mixen waardoor hij een editor of mixer wordt, het is hoe ze die kennis toepassen die hen de professional maakt die ze bedoeld hadden te worden. Die verandering in perspectief is van onschatbare waarde geweest.